Alın terinde bereket vardır
 |
| Alın terinde bereket vardır |
Sultan I. Mahmut, boş zamanlarında kuyumculuk yapar, yaptığı işleri sattırır, elde ettiği kâr ile ufak tefek şahsî ihtiyaçlarını temin ederdi. Bu işten de büyük haz duyardı. Yine bir gün böyle bir işle meşgulken, vezirlerinden biri yanına yaklaşıp, devletin hâzinesi kendisinin olduğu hâlde, niçin böyle zahmete katlandığını sorar. Hamiyetli Pâdişâh cevap verir:
— Bre bu ne sözdür? Devletin hazînesini milletin ihtiyâcına sarfetmek gerektir. Ayrıca, insan olana durmadan çalışmak îcâb eder. İnsanın alın teri dökerek kazandığı paranın zevki başkadır. İçinde alınteri, göz nuru bulunan kazanç helâl olur, tadı ve bereketi olur!.
— Bre bu ne sözdür? Devletin hazînesini milletin ihtiyâcına sarfetmek gerektir. Ayrıca, insan olana durmadan çalışmak îcâb eder. İnsanın alın teri dökerek kazandığı paranın zevki başkadır. İçinde alınteri, göz nuru bulunan kazanç helâl olur, tadı ve bereketi olur!.
