Namazda huşu nasıl olur?

Namazda huşu nasıl olur?

Sa'd b. Muaz (r.a.): “Ben namazda iken -ta ayrılıncaya kadar- nefsimin dünya işlerini hatırıma getirdiği bir na­maz asla kılmadım.” Demiştir.

ibn-i Sîrin (rh.) namaza duracağı zaman, Allâhü Teâlâ'dan korkusundan yüzünün rengi solardı.

Âmir bin Abdi Kays: "Omuzlarımın arasına hançer­lerin batırılması, namazda iken dünya işlerini düşün­mekten bana daha sevimlidir." Demiştir.

Mücâhid (rh.): ibn-i Zübeyr (r.a.) namaza durduğu zaman, Allâhü Teâlâ'dan korkusundan sanki bir direk gibi dururdu.

Vehb bin Verd (rh.) namazı sanki cehennemi görü­yormuş gibi kılardı.

Utbetü'l-gulâm (rh.) kış mevsiminde namaza durduğu zaman vücudundan terler boşanırdı. Sebebini sordular, "Allâhü Teâlâ'dan hayâ ettiğimden dolayı" dedi.

Müslim bin Yesâr (rh.) namaza durduğu zaman, Allâhü Teâlâ'dan korkusundan ve namazla meşgul olduğundan dolayı ne bir ses duyardı ne de başka bir şey...

Müslim bin Yesârin (rh.) mahallesinde bir yangın çık­tı. O evinde namaz kılıyordu. Basralılar korkup kaçtılar Nihayet yangını söndürdüler. Müslim (rh.) ancak na­mazdan sonra yangının farkına varabildi.

Yine bir gün mescidde namaz kılıyordu. Yanına bir direk düştü. Orada bulunanlar korktular. Ama Müslim (rh.) bunun farkına bile varmadı.

Rabi' bin Haysem (rh.) bir gün nafile namaz kılıyordu. Yirmi bin dirhem değerindeki atı da önünde bağlı idi. O esnada hırsız gelip atını alıp götürdü. Haberi duyan in­sanlar ertesi gün gelip taziyede bulundular. Rabi' 'Ben atımı alıp götüreni gördüm. Fakat ben o esnada atım­dan daha sevgili olan bir şeyle meşgul idim' dedi. Bir müddet geçtikten sonra atın gelip onun önünde dur­duğunu gördüler.